Odszukanie granic działki. W celu sprawdzenia granic działki należy zwrócić się do geodety, który będzie w stanie, w oparciu o dokumentację, w tym tą udostępnioną przez właściciela działki, zlokalizować punkty graniczne oraz przeprowadzić stosowne pomiary. Znaki graniczne umieszcza się na odcinkach prostych linii granicznych i 1. wykaże on, że nie było możliwości sprzedaży nieruchomości rolnej rolnikowi indywidualnemu, chyba że nabycie tej nieruchomości ma nastąpić na podstawie innej niż sprzedaż czynności prawnej, 2. nabywca nieruchomości rolnej zobowiąże się do prowadzenia działalności rolniczej na nabywanej nieruchomości rolnej, 3. Umowa przedwstępna o przeniesienie własności gruntów. Z Pana relacji wynika, że chce Pan kupić sąsiadujący z Pana nieruchomością grunt rolny o powierzchni 14 arów wymierzony przez geodetę. Przede wszystkim sugeruję, aby umowa przedwstępna sprzedaży przedmiotowej nieruchomości odbyła się u notariusza. Ma Pan wtedy pewność Dokumenty potrzebne do kupna działki rolnej. Stawając przed notariuszem w celu sporządzenia aktu notarialnego umowy sprzedaży działki rolnej, należy przedstawić następujące dokumenty i informacje: dane osobowe stron umowy: imiona i nazwisko, imiona rodziców, stan cywilny, nr dowodu osobistego lub paszportu; PESEL, adres zamieszkania; W tym przypadku jest dozwolony podział działki rolnej bez dostępu do drogi publicznej. Przy takich podziałach nie wymaga się decyzji administracyjnej. Przy działkach większych niż 0,3 ha składa się wniosek do geodety, który kompletuje dokumenty i następnie przekazuje je do uwierzytelnienia, tak jak w przypadku trybu administracyjnego. Postawienie kontenerów na działce rolnej. Posiadam działkę rolną, w okolicy działki różne zabudowy, jednak nie ma możliwości z wielu względów na przekształcenie działki na budowlaną, a tym samym na uzyskanie warunków zabudowy. Czy na takiej działce rolnej możemy postawić bez pozwolenia lub zgłoszenia np. kontenery, które mzsUTT. Jaką decyzję lub jakie zezwolenia musi uzyskać właściciel działki rolnej, jeżeli chcę ją zalesić na własny koszt? Właściciel działki musi uzyskać plan zalesienia, który zawiera wytyczne dotyczące założenia i prowadzenia uprawy leśnej, następnie zalesić grunt i uzyskać decyzję administracyjną starosty o udatności zalesienia i stwierdzeniu prowadzenia przez właściciela gruntu uprawy leśnej. Po uzyskaniu takiej decyzji właściciel gruntu może starać się o częściowe zrefinansowanie przedsięwzięcia. W celu uzyskania planu zalesienia należy: - zgromadzić następujące dokumenty: wypis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotyczący działek ewidencyjnych, na których są położone grunty przeznaczone do zalesienia, a w przypadku braku tego planu - zaświadczenie potwierdzające, że przeznaczenie gruntów do zalesienia nie jest sprzeczne z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy; a. oświadczenie rolnika o powierzchni gruntów przeznaczonych do zalesienia zawierające numery działek ewidencyjnych, na których są położone te grunty; b. w przypadku planowanego zalesienia części działki ewidencyjnej - mapę zalesienia, sporządzoną przez osobę posiadającą w tym zakresie uprawnienia zawodowe, nadane na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217) na podkładzie mapy zasadniczej, z naniesionymi granicami działek ewidencyjnych oraz granicami gruntu do zalesienia wraz z obliczoną powierzchnią gruntów w poszczególnych klasach gleboznawczych oraz łączną powierzchnią gruntu do zalesienia; w przypadku braku mapy zasadniczej, mapę zalesienia można sporządzić na podkładzie ewidencyjnym; c. kopię części mapy ewidencji gruntów i budynków obejmującą grunty przeznaczone do zalesienia. - złożyć w nadleśnictwie wniosek o sporządzenie planu zalesienia. Wniosek sporządza się w dwóch egzemplarzach. Jeden pozostaje u rolnika i na nim należy uzyskać potwierdzenie terminu złożenia wniosku o sporządzenie planu zalesienia. Drugi pozostaje w nadleśnictwie. Łączna powierzchnia gruntu przeznaczonego do zalesienia nie może być mniejsza niż 0,40 ha i nie może przekraczać 30 ha. Minimalna powierzchnia działki wydzielonej do zalesienia wynosi 0,10 ha. W celu zalesienia gruntów należy: - Przygotować wypisy z rejestru gruntów wraz z mapkami zawierającymi numery działek i ich położenie. - Sporządzić wykaz powierzchni gruntów przeznaczonych do zalesienia, z uwzględnieniem klas bonitacyjnych. - Określić przewidywane terminy rozpoczęcia i zakończenia zalesiania. - Złożyć do starosty, właściwego ze względu na miejsce położenia zalesianego gruntu, pisemny wniosek o wyrażenie zgody na przeznaczenie gruntu rolnego do zalesienia, zawierający wykaz powierzchni do zalesienia, wypisy z rejestru gruntów i mapki z numerami działek oraz przewidywane terminy rozpoczęcia i zakończenia zalesiania. - Wniosek składa właściciel gruntów. - Właściciel gruntu przeznaczonego do zalesienia zobowiązany jest do ukończenia kursu z zakresu pielęgnacji lasu. Co dzieje się dalej ze złożonym wnioskiem: - Starosta rozpatruje wnioski o zalesienie według kolejności ich wpływu i wydaje decyzję w terminie 60 dni od dnia otrzymania wniosku. - O otrzymanym wniosku starosta informuje właściwego, ze względu na miejsce położenia gruntu, wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, równocześnie prosząc o akceptację przez radę gminy zmiany charakteru użytkowania gruntu z rolnego na leśny. - Brak stanowiska rady gminy w terminie 30 dni uznaje się za akceptację dla wniosku. - W przypadku, gdy zgłoszone wnioski przekraczają roczny limit zalesienia, starosta powiadamia właścicieli gruntów, których wnioski nie zostały rozpatrzone, o terminie ich rozpatrzenie oraz planowanym rozpoczęciu zalesienia w kolejnych latach. - Decyzja starosty o przeznaczeniu gruntu rolnego do zalesienia przekazywana jest do wiadomości wójta (ew. burmistrza lub prezydenta miasta) oraz do zarządu wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej. - Właściwy ze względu na położenie gruntu nadleśniczy w terminie 30 dni od otrzymania decyzji starosty sporządza plan zalesienia oraz dostarcza właścicielowi gruntu odpowiednią ilość sadzonek. Koszty sadzonek i sporządzenia planu pokrywa wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Zalesienie uznaje się za prawidłowe, jeżeli: - zostało wykonane zgodnie z planem zalesienia, - uprawa leśna jest prowadzona przez właściciela gruntu zgodnie z uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją starosty określającą zadania z zakresu gospodarki leśnej, - uprawa leśna została założona w odległości 3 metrów od sąsiedniej parceli gruntowej lub 1,5 metra, gdy sąsiednia parcela jest terenem leśnym albo zalesianym, - stopień udatności uprawy jest nie mniejszy niż 70%. Zakończenie procedury: - W terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia o zakończeniu zalesiania starosta sprawdza wykonanie zalesienia i wydaje decyzję administracyjną o stwierdzeniu prowadzenia przez właściciela gruntu uprawy leśnej. - Gdy nadleśniczy stwierdzi, że zalesienie jest nieprawidłowe z winy właściciela gruntu, starosta obciąża tegoż właściciela kosztami sporządzenia planu zalesienia oraz kosztami sadzonek. Inwestorzy znaleźli sposób, jak radzić sobie z restrykcyjnymi przepisami ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego (UKUR), blokującym obrót ziemią. Dużo jednak zależy od samej gminy, czy jest im przychylna i wyda warunki zabudowy. Na ogół nie ma z tym problemu. Najpierw warunki, potem sprzedaż ziemi - Brakuje gruntów pod inwestycje, więc z tego powodu ceny mieszkań szybują ostro w górę. Wiele gruntów rolnych np. w miastach nadawałoby się pod budowę, ale obrót ziemią rolną jest utrudniony. Tam jednak, gdzie nie ma miejscowych planów, tylko wydaje się warunki zabudowy, udaje się "poluzować" przepisy. Dużo zależy od właściciela gruntu, bo to on powinien skompletować wszystkie niezbędne decyzje, czyli warunki zabudowy, pozwolenia etc. i dopiero wtedy sprzedać ziemię. Czasami też to on finalizuje inwestycje, a następnie sprzedaje gotową razem z gruntem. Najważniejsze jest jednak, by tuż przed rozpoczęciem budowy zmienić wpis w ewidencji gruntów i budynków. Wówczas ziemia straci status gruntu rolnego w rozumieniu UKUR i będzie już działką budowlaną – przyznaje Konrad Płochocki, dyrektor generalny Polskiego Związku Firm Deweloperskich. Jak to wygląda w praktyce tłumaczy Jacek Kosiński, adwokat, partner zarządzający w kancelarii JK - Inwestorzy kupują grunty klasy 4-6, ale tylko na terenach nie objętych miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego. Nie ma przy tym znaczenia powierzchnia działki, może to być 10, 15 czy 100 ha. Ale wcześniej dotychczasowy właściciel, działając w porozumieniu z nabywcą, musi uzyskać decyzję o warunkach zabudowy, a następnie trzeba rozpocząć budowę, w wyniku czego grunt przestanie być gruntem rolnym w rozumieniu UKUR– wyjaśnia mec. Kosiński. I dodaje: - W ramach postępowania o wydanie warunków zabudowy nie bada się statusu działki - czy jest on budowlany czy rolny. Najważniejsze jest dobre sąsiedztwo, czyli w przypadku domów w okolicy, musi stać już co najmniej jeden. Dobrego sąsiedztwa nie stosuje się jednak do wszystkich inwestycji, nie ma go np. w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii np. farm fotowoltaicznych. Tylko gorsze klasy ziemi Inwestorzy szukają gruntów gorszych klasy - nie bez powodu. Ziemia klasy I-III to najbardziej żyzne gleby, na wyłączenie ich z produkcji rolnej trzeba mieć zgodę ministra właściwego do spraw rozwoju wsi. Wymogu zgody nie stosuje się jeżeli łącznie są spełnione następujące przesłanki: co najmniej połowa powierzchni każdej zwartej części gruntu zawiera się w obszarze zwartej zabudowy, grunty położone są w odległości nie większej niż 50 m od granicy najbliższej działki budowlanej, grunty położone są w odległości nie większej niż 50 metrów od drogi publicznej, ich łączna powierzchnia nie przekracza 0,5 ha. Pozwolenie na budowę i zmiana wpisu w ewidencji - Gdy już inwestor posiada się warunki zabudowy, może wystąpić o wydanie pozwolenia na budowę. Decyzja ta wiąże organ wydający pozwolenie na budowę. W takim przypadku urzędnik musi wydać pozwolenie na budowę, jak spełni się wszystkie wymogi. A potem buduje się. A jak się grunt rolny zabuduje, to traci on cechę rolnego i tym samym nie stosuje się do niego już ograniczeń wynikających dla gruntów rolnych. Warto w tym wypadku dokonać zmiany w ewidencji gruntów. Ponadto pojawiają się transakcje dotyczące nieruchomości specjalnie dzielonych na mniejsze działki, nie podpadające pod ograniczenia ustawowe – wyjaśnia mec. Kosiński. Takie praktyki nie dziwią Macieja Obrębskiego, adwokata specjalizującego się w obrocie nieruchomościami. - Nie jest to nic innego, niż urbanizacja wsi. Ale dużo zależy od polityki samej gminy. Nie wszystkie chcą wydawać hurtowo warunki zabudowy. Tak jest np. w gminie Rokitnica pod Poznaniem, która nie chce już większej urbanizacji. Tam uzyskać warunki nie tak łatwo. Takie gminy są jednak w mniejszości – przyznaje mec. Obrębski. I przypomina o problemie, który pojawia się przy okazji odrolnienia. - Odrolnienie następuje z chwilą wydania warunków zabudowy dla gruntów gorszych klas, a zmiany klasyfikacji dokonuje klasyfikator. Niestety brakuje fachowców w tym zawodzie. Poza tym dochodzi też do nieprawidłowości o czym świadczą wyniki kontroli NIK- u przeprowadzonej w woj. kujawsko- pomorskim, a ogłoszone w 13 lipca br. Z raportu NIK wynika, że starostowie nie wywiązują się z roli strażników ziemi rolnej i leśnej. W połowie powiatów województwa kujawsko-pomorskiego NIK ujawnił, że klasyfikacja gruntów odbywała się na zlecenie ich właścicieli, a prowadzili ją opłacani przez nich gleboznawcy. Czytaj też: Minister chce uprościć proces odrolnienia gruntów na cele publiczne Jakie obowiązują ograniczenia w obrocie gruntami Obecnie UKUR przewiduje, że swobodnie można sprzedawać i nabywać działki rolne o powierzchni mniejszej niż 1 ha. Natomiast działki rolnej o powierzchni 0,3 ha lub większej nabywca nie może sprzedać przez 5 lat. W przypadku deweloperów oraz innych inwestorów oznacza to, że przez 5 lat nie mogą na takiej działce rozpocząć inwestycji, bo powinni ją uprawiać. Nabywca nieruchomości rolnej jest obowiązany bowiem prowadzić gospodarstwo rolne, w skład którego weszła nabyta nieruchomość przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia, a jeśli jest osobą fizyczną musi to robić osobiście. W efekcie grunty o większej powierzchni, także położone na terenie miast nie mogą być swobodnie nabyte przez spółki, deweloperów czy osoby fizyczne nie będące rolnikami. Przepisów ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego nie stosuje się wyłącznie w odniesieniu do : nieruchomości rolnych: -wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, o którym mowa w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 396, 568 i 1086), o powierzchni mniejszej niż 0,3 ha, będących drogami wewnętrznymi, sprzedanych na podstawie art. 42 ust. 1 lub 6 ustawy z 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, w których grunty, oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako grunty pod stawami, stanowią co najmniej 70% powierzchni nieruchomości; udziałów we współwłasności nieruchomości rolnych o których wyżej mowa. Zasady podziału nieruchomości reguluje Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 r. w sprawie podziału i trybu dokonywania podziałów nieruchomości. Wymieniona ustawa reguluje zasady podziału nieruchomości objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, za wyjątkiem gruntów przeznaczonych w tym planie na cele rolne i leśne. Nieruchomości rolne i leśne mogą podlegać podziałowi (i są to wyjątki), wówczas, gdy niezbędne jest wydzielenie w nich gruntów pod drogi bądź wydzielenie działek o powierzchni mniejszej niż 0,30 ha. Zobacz naszą nowoczesną Mapę Geoportal360 Kiedy podział nieruchomości jest możliwy? W przypadku, gdy gmina nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, podział nieruchomości jest możliwy, jeżeli: nie jest sprzeczny z przepisami odrębnymi, jest zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Podział nieruchomości jest również możliwy, jeżeli gmina nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie ogłosiła przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W takiej sytuacji podział może nastąpić, jeżeli jest zgodny z przepisami odrębnymi. Podział jest również możliwy, jeżeli przed dniem złożenia wniosku o podział była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, obowiązująca w dniu złożenia wniosku, oczywiście, jeżeli wniosek jest zgodny z warunkami określonymi w tej decyzji. Jeżeli natomiast wniosek o podział wpłynął po ogłoszeniu o przystąpieniu gminy do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, postępowanie w sprawie podziału zawiesza się do czasu uchwalenia tego planu, jednak nie dłużej niż na okres 12 miesięcy. Jeżeli nie został uchwalony plan miejscowy dla obszarów objętych, na mocy przepisów odrębnych, obowiązkiem sporządzenia takiego planu, postępowanie w sprawie podziału nieruchomości zawiesza się do czasu uchwalenia tego planu. Podział nieruchomości jest niedopuszczalny, gdy nieruchomość nie posiada dostępu do drogi publicznej, przy czym za dostęp do drogi publicznej uważa się również wydzielenie drogi wewnętrznej wraz z ustanowieniem na tej drodze odpowiednich służebności, lub zakup działki gruntu wraz z udziałem w prawie do działki stanowiącej drogę wewnętrzną. Przeczytaj: Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego W jakim celu można dokonać podziału nieruchomości? Niezależnie od ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu niezależnie od ustaleń decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podziału można dokonać w celu: zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej, co najmniej dwoma budynkami, wzniesionymi na podstawie pozwolenia na budowę, jeżeli podział ma polegać na wydzieleniu dla poszczególnych współwłaścicieli, wskazanych we wspólnym wniosku, budynków wraz z działkami gruntu niezbędnymi do prawidłowego korzystania z tych budynków; wydzielenia działki budowlanej, jeżeli budynek został wzniesiony na tej działce przez samoistnego posiadacza w dobrej wierze; wydzielenia części nieruchomości, której własność lub użytkowanie wieczyste zostały nabyte z mocy prawa; realizacji roszczeń do części nieruchomości, realizacji przepisów dotyczących przekształceń własnościowych albo likwidacji przedsiębiorstw państwowych lub samorządowych; wydzielenia części nieruchomości pod budowę drogi publicznej, linii kolejowej, inwestycji w zakresie budowy lotnisk, budowli przeciwpowodziowych, terenów zamkniętych. Postępowanie o podział nieruchomości Postępowanie o podział nieruchomości wszczyna się na wniosek bądź z urzędu. Wniosek w sprawie podziału nieruchomości może złożyć właściciel nieruchomości bądź osoba będąca użytkownikiem wieczystym nieruchomości. Wniosek o podział nieruchomości składa się do wójta, burmistrza, bądź prezydenta miasta właściwego dla miejsca położenia nieruchomości. Podziału nieruchomości dokonuje się na podstawie decyzji wójta, burmistrza, prezydenta miasta, zatwierdzającej podział nieruchomości. Postępowanie o podział nieruchomości na wniosek – wstępny projekt podziału Wniosek w sprawie podziału nieruchomości składany jest przez wnioskodawcę – właściciela lub użytkownika wieczystego do wójta, burmistrza, prezydenta miasta właściwego dla miejsca położenia nieruchomości. W przypadku podziału „na wniosek” oraz „z urzędu”, czynności techniczne związane z podziałem nieruchomości wykonuje uprawniony geodeta, przy czym należy podkreślić, że geodeta nie jest stroną w postępowaniu administracyjnym. W przypadku podziału na wniosek występuje on jedynie w interesie wnioskodawcy na zasadzie umowy cywilno-prawnej. Jedną z pierwszych prac geodety jest sporządzenie wstępnego projektu podziału nieruchomości. Wstępny projekt podziału nieruchomości wykonywany jest na kopii mapy zasadniczej, a w przypadku jej braku – na kopii mapy katastralnej. Projekt wstępnego podziału nieruchomości możemy sporządzić sami. Jednakże zaleca się, aby sporządził go uprawniony geodeta. Projekt wstępnego podziału nieruchomości wykonany na mapie jw. powinien zawierać: granice nieruchomości podlegającej podziałowi, oznaczenie nieruchomości według danych z katastru oraz księgi wieczystej, powierzchnie dzielonej nieruchomości, powierzchnie projektowanych nieruchomości oznaczone w kolorze czerwonym, przedstawione w kolorze czerwonym nowoprojektowane granice nieruchomości, przedstawione w formie graficznej propozycje dostępu do drogi publicznej projektowanych nieruchomości, rzut poszczególnych kondygnacji budynku w przypadku, gdy podziałowi podlega budynek, w przypadku reprezentowania przez pełnomocnika do wniosku dołącza się również pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty. Po sporządzeniu przez geodetę wstępnego projektu podziału nieruchomości, możemy złożyć wniosek do wójta, burmistrza, prezydenta miasta – organu właściwego dla miejsca położenia nieruchomości, o zaopiniowanie wstępnego projektu podziału nieruchomości. Do wniosku dołączamy następujące załączniki: dokumenty stwierdzające tytuł prawny do nieruchomości (np. odpis z księgi wieczystej, akt notarialny); wypis z ewidencji gruntów i budynków oraz kopie mapy katastralnej obejmującej nieruchomość podlegającą podziałowi; w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu; dla nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków – pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków na podział nieruchomości; wstępny projekt podziału, opracowany na mapie zasadniczej udostępnionej do celów opiniodawczych przez właściwy ośrodek dokumentacji geodezyjnej i kartograficzne. W przypadku, gdy ośrodek nie dysponuje taka mapa, wstępny projekt podziału nieruchomości może być sporządzony na kopii mapy katastralnej, uzupełnionej o niezbędne dla projektu podziału elementy zagospodarowania terenu. W przypadku, gdy podział nieruchomości dokonywany jest niezależnie od ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z art. 95 Ustawy o gospodarce nieruchomościami, należy wskazać cel dokonania podziału. Wójt, burmistrz bądź prezydent miasta, po otrzymaniu wstępnego projektu podziału nieruchomości, w toku postępowania administracyjnego stwierdza zgodność projektu proponowanego podziału z opracowaniami: miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, bądź z innymi przepisami szczególnymi (ustalenia wynikające np. z ustawy o lasach, Prawa budowlanego, ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, ustawy o ochronie przyrody, Prawa ochrony środowiska, Prawa wodnego, ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym itp. a także w aktach wykonawczych do tych ustaw). W przypadku zgodności, wydaje stosowną opinię w sprawie podziału nieruchomości w formie postanowienia. Pozytywna opinia organu samorządowego jest gwarantem, że proponowany podział nieruchomości będzie ostatecznie zatwierdzony decyzją o podziale nieruchomości i daje nam „zielone” światło do dalszego działania. Należy pamiętać, że na postanowienie organu przysługuje nam prawo złożenia zażalenia do samorządowego kolegium odwoławczego. Zażalenie składa się za pośrednictwem organu, który wydał postanowienie w terminie 7 dni od dnia doręczenia nam postanowienia. Przeczytaj: Jak podzielić działkę rolną? Postępowanie w sprawie podziału nieruchomości – prace geodezyjne Będąc w posiadaniu pozytywnej opinii o podziale nieruchomości, możemy przystąpić do realizacji następnego etapu pracy, którego głównym celem będą prace kartograficzno – geodezyjne zmierzające do uzyskania decyzji wójta o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości. Prace te musimy zlecić uprawnionemu geodecie. Do podstawowych czynności geodety będzie należało: zgłoszenie do Powiatowego Ośrodka Geodezyjnego i Kartograficznego, właściwego dla miejsca położenia nieruchomości, prac geodezyjnych związanych z podziałem nieruchomości, zarejestrowanie zgłoszenia, badanie stanu prawnego nieruchomości polegające na badaniu danych zawartych w księdze wieczystej, dokumentach w niej zawartych oraz danych zawartych w katastrze nieruchomości, przyjęcie granic nieruchomości dzielonej według stanu prawnego lub według stanu ujawnionego w katastrze nieruchomości.. Z przeprowadzonych czynności, geodeta sporządza operat podziału nieruchomości, którego załącznikami są: mapa z projektem podziału (projektowane granice dzielonych nieruchomości ujawnia się na mapie kolorem czerwonym), protokół z przyjęcia granic nieruchomości, wykaz zmian gruntowych, wykaz synchronizacyjny, jeżeli oznaczenie działek w katastrze nieruchomości jest inne niż w księdze wieczystej. Mapa z projektem podziału nieruchomości powinna zostać wykonana na kopii mapy zasadniczej, a w przypadku jej braku na kopii mapy katastralnej i powinna zawierać takie elementy jak: nazwę jednostki ewidencyjnej, adres nieruchomości podlegającej podziałowi, skalę mapy, granice nieruchomości podlegającej podziałowi, oznaczenie nieruchomości podlegającej podziałowi według danych z katastru, księgi wieczystej lub innych dokumentów. Z czynności przyjęcia granic geodeta sporządza protokół przyjęcia granic nieruchomości, którego treść zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 roku w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów nieruchomości (art. 7), powinien zawierać takie elementy jak: Oznaczenie nieruchomości podlegającej podziałowi według danych z katastru nieruchomości oraz księgi wieczystej, a w razie jej braku – według innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości. Informacje o dokumentach stanowiących podstawę przyjęcia granic nieruchomości podlegającej podziałowi. Szkic przebiegu granic nieruchomości podlegającej podziałowi. Opis przebiegu granic i położenia punktów granicznych nieruchomości podlegającej podziałowi. Datę sporządzenia protokołu oraz imię i nazwisko, numer uprawnień zawodowych i podpis osoby, która wykonała protokół. Oznaczenie nieruchomości sąsiednich, graniczących z nieruchomością dzieloną, wg katastru nieruchomości. Powierzchnie dzielonej działki oraz powierzchnie działek po podziale oznaczonych kolorem czerwonym. Naniesione kolorem czerwonym granice projektowanych do wydzielenia działek gruntu. Przedstawienie kolorem czerwonym oznaczenia nowoprojektowanych działek. Szkic orientacyjny umożliwiający lokalizację na mapie nieruchomości dzielonej. Wykaz zmian gruntowych. Wykaz synchronizacyjny nieruchomości dzielonej w przypadku, gdy w księdze wieczystej lub w innych dokumentach nieruchomość dzielona ma inne oznaczenia niż w katastrze nieruchomości. Elementy zagospodarowania nieruchomości takie jak: ogrodzenia, obiekty, studnie, obiekty małej architektury, szamba, przyłącza, drzewa, elementy sieci uzbrojenia terenu. Datę wykonania mapy, imię i nazwisko osoby sporządzającej mapę, podpis tej osoby oraz numer nadanych uprawnień. Projekt mapy podziałowej powinien być zgodny z ustaleniami geometrycznymi zawartymi na mapie ze wstępnym podziałem nieruchomości, która uzyskała pozytywną ocenę wójta, burmistrza, prezydenta miasta. Wykaz zmian gruntowych oraz wykaz synchronizacyjny mogą być sporządzone jako odrębne dokumenty, stanowiące załączniki do mapy z projektem podziału nieruchomości. Geodeta, po sporządzeniu operatu z podziału nieruchomości, zawierającego takie załączniki jak: mapę z projektem podziału, protokół z przyjęcia granic nieruchomości, wykaz synchronizacyjny, wykaz zmian gruntowych. przedkłada go do Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej (ODGiK) – właściwego dla miejsca położenia nieruchomości, będącej przedmiotem podziału. W przypadku nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków, do wniosku o podział nieruchomości należy dołączyć pozwolenie na podział – wydawane przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w formie decyzji administracyjnej. Przeczytaj: Mapa z projektem podziału nieruchomości Postępowanie w sprawie podziału nieruchomości – czynności Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej Operat z podziału nieruchomości jest badany przez ODGiK pod względem zgodności z danymi dokumentacji geodezyjnej. W przypadku braku uwag do złożonej dokumentacji, projekt podziału uzyskuje klauzulę ODGiK o przyjęciu operatu do Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego. Przyjęte do Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej dokumenty, opatrzone klauzulą „Operat przyjęto do Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego” stanowią podstawę do wydania przez wójta, burmistrza czy prezydenta miasta, decyzji o zatwierdzeniu podziału nieruchomości. Geodeta, po otrzymaniu informacji o zarejestrowaniu operatu przez PODGiK powinien pobrać te dokumenty i przekazać je osobie składającej wnioskującej o podział nieruchomości. Postępowanie w sprawie podziału nieruchomości – czynności wnioskodawcy Wnioskodawca, po otrzymaniu od geodety dokumentacji z zakresu podziału nieruchomości (operatu technicznego), opatrzonej stosowną klauzulą, przedkłada tę dokumentację wraz z wnioskiem o wydanie decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości wójtowi, burmistrzowi czy prezydentowi miasta, właściwego dla miejsca położenia nieruchomości. Postępowanie w sprawie podziału nieruchomości – czynności organu wydającego decyzję zatwierdzającą podział nieruchomości Organ przyjmujący wniosek, dokonuje oceny merytorycznej wniosku. Jeżeli wniosek oraz załączniki do wniosku spełniają wymagania prawa, wójt, burmistrz, prezydent miasta wydaje decyzję zatwierdzającą podział nieruchomości. Ostateczna decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stanowi podstawę do: Umieszczenia na mapie z projektem podziału nieruchomości przez organ, który wydał decyzję, adnotacji o treści: ”Niniejszy podział nieruchomości został zatwierdzony decyzją …. z dnia … nr …”, z podpisem upoważnionej osoby. Wyznaczenia i utrwalenia na gruncie nowych punktów granicznych znakami granicznymi, według zasad określonych w przepisach dotyczących geodezji i kartografii, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego. Z czynności wyznaczania i utrwalania nowych punktów granicznych znakami granicznymi zostaje sporządzony protokół, który zawiera w szczególności: oznaczenie nieruchomości według danych z katastru nieruchomości i księgi wieczystej, a w razie jej braku – według innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości, oznaczenie i datę zatwierdzenia decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości, informacje o sposobie utrwalenia punktów granicznych, oznaczenie wyznaczanych i utrwalanych punktów granicznych, listę i podpisy osób obecnych przy czynnościach wyznaczania i utrwalania punktów granicznych, datę sporządzenia protokołu oraz imię i nazwisko, numer uprawnień zawodowych i podpis osoby, która wykonała protokół. Dokumenty geodezyjne opracowane w toku czynności i utrwalania nowych punktów granicznych podlegają włączeniu do Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego. Podział ewidencyjny działki dokonuje się w momencie przyjęcia operatu technicznego do Państwowego Zasobu Geodezyjnego. Jak długo trwa proces podziału nieruchomości? Podział nieruchomości jest procesem administracyjnym wymagającym czasu. Jego długość zależy od ilości spraw toczących się w gminie. Średni czas załatwienia sprawy, licząc od dnia złożenia wniosku o podział nieruchomości do dnia wydania decyzji zatwierdzającej podział to ok. 6 miesięcy. W dużych miastach, czas ten może wynosić nawet 12 miesięcy. Podział nieruchomości z urzędu W przypadku podziału nieruchomości z urzędu o nieuregulowanym stanie prawnym stosuje się następujące zasady: zamiar przeprowadzenia podziału nieruchomości podlega upublicznieniu w formie ogłoszenia w prasie, na stronach internetowych urzędu gminy, a także w prasie o zasięgu ogólnopolskim Informację o podziale nieruchomości upublicznia wójta, burmistrza, prezydent miasta w następujący sposób: umieszczenie informacji na stronach internetowych urzędu, umieszczenie informacji o podziale nieruchomości w prasie o zasięgu ogólnopolskim, w sposób zwyczajowo przyjęty na obszarze gminy, miasta. 2. jeżeli w terminie 2 miesięcy od upublicznienia informacji o podziale nieruchomości nie zgłoszą się osoby, którym przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości, można wszcząć postępowanie w sprawie podziału nieruchomości, 3. po bezskutecznym upływie terminu 2 miesięcy, wójt burmistrz, prezydent miasta może wydać decyzję zatwierdzającą podział nieruchomości, 4. decyzja o podziale nieruchomości podlega upublicznieniu w sposób ujęty w art. 4 Kodeksu postępowania administracyjnego („Strony mogą być zawiadamiane o decyzjach i innych czynnościach organów administracji publicznej przez obwieszczenie lub w inny zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości sposób publicznego ogłaszania, jeżeli przepis szczególny tak stanowi; w tych przypadkach zawiadomienie bądź doręczenie uważa się za dokonane po upływie czternastu dni od dnia publicznego ogłoszenia”). W przypadku, gdy o podziale nieruchomości decyduje sąd, nie wydaje się decyzji wójta, burmistrza, prezydenta miasta zatwierdzającej podział nieruchomości. W tej sytuacji podział nieruchomości, musi być zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W przypadku podziału nieruchomości z urzędu, wszystkie prace geodezyjne wykonywane są przez uprawnionego geodetę w tym samym zakresie jak przy podziale „na wniosek”. Przeczytaj: Jak podzielić działkę budowlaną? Podstawa prawna: 1. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. 2. Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne. 3. Rozporządzenie Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości. 4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 r. w sprawie podziału i trybu dokonywania podziałów nieruchomości. Foto: Z zagadnieniem opodatkowania sprzedaży nieruchomości spotkał się każdy z nas. Powszechnie znane jest zwolnienia od podatku w przypadku przeznaczenia przychodu ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe. Mało kto jednak wie, że ustawa o PIT przewiduje również specjalne zwolnienie przy sprzedaży gruntów rolnych. W poniższym artykule przeanalizujemy, jakie ustawowe warunki muszą być spełnione, aby podatnik mógł z opisanego zwolnienia nieruchomości jako źródło przychodówZanim jednak przejdziemy do szczegółowej analizy, w pierwszej kolejności należy sięgnąć do ogólnych zasad opodatkowania. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło powyższe okoliczności zostaną spełnione, podatnik jest zobowiązany do zapłaty podatku od dochodu zgodnie z 19-procentową stawką do zasady sprzedaż gruntów rolnych dokonana w ciągu 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem 21 ust. 1 ustawy o PIT zawiera katalog możliwych do zastosowania zwolnień podatkowych. W zakresie rozpatrywanego zagadnienia sięgnąć należy do treści art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o przepis podaje, że zwolnione od podatku są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomościach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia gruntów, które w związku z tym zbyciem utraciły charakter rolny. Powołany artykuł ustanawia zwolnienie podatkowe, które ma zastosowanie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:podatnik uzyskał przychód z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości;nieruchomości te na moment sprzedaży wchodziły w skład gospodarstwa rolnego;przychód nie został uzyskany ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter wszystkim należy zwrócić uwagę, że sprzedawane grunty muszą wchodzić w skład gospodarstwa rolnego. Pojęcie to definiuje art. 2 ust. 4 ustawy o PIT, który wskazuje, że oznacza ono gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Jak wynika z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, gospodarstwo rolne to obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości dokonał sprzedaży gruntów rolnych o pow. 0,5 ha przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie. Nabywca posiadał dotychczas grunty rolne o powierzchni 0,4 ha. W rezultacie po nabyciu suma gruntów rolnych jest mniejsza niż 1 ha, co oznacza, że opisane zwolnienie przy sprzedaży gruntów rolnych nie przysługuje, ponieważ zakupione grunty muszą wchodzić w skład gospodarstwa rolnego, którego powierzchnia musi przekraczać 1 z warunków skorzystania ze zwolnienia opisanego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o PIT jest, aby sprzedawany grunt wchodził w skład gospodarstwa rolnego nabywcy o powierzchni przekraczającej po nabyciu 1 obligatoryjnym warunkiem jest, aby sprzedawane grunty nie utraciły charakteru rolnego. Organy podatkowe oraz sądy administracyjne podkreślają, że okoliczności te mogą dotyczyć zarówno sprzedawcy, jak i nabywcy, którego zakres działalności bądź czynności faktyczne podejmowane przed zawarciem umowy wskazują na to, że kupuje on nieruchomość z zamiarem wykorzystania jej do celów innych niż rolnicze (np. cele inwestycyjne, budowlane czy związane z działalnością gospodarczą). Ustawa o PIT nie wyjaśnia, w jaki sposób należy rozumieć pojęcie utraty charakteru rolnego, w związku z czym warto sięgnąć do dostępnych interpretacji podatkowych. W piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 lutego 2018 r., nr czytamy:„Dla oceny utraty charakteru rolnego gruntu znaczenie mają okoliczności faktyczne, a nie formalnoprawne związane z charakterem gruntu. Okoliczności te mogą dotyczyć zarówno podatnika, jak i nabywcy, którego zakres działalności bądź czynności faktyczne podejmowane przez niego przed zawarciem umowy, czy też w związku z zawartą umową, wskazują na to, że kupuje on nieruchomość z zamiarem wykorzystania jej w sposób odbiegający od sposobu wykorzystywania gruntów rolnych. Cel nabycia może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, statusu nabywcy, jak również z okoliczności związanych z daną skoro warunkiem zwolnienia jest, aby „przychód nie został uzyskany ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny” (a contrario – przychód ma zostać uzyskany w związku ze sprzedażą gruntów, które w związku z tą sprzedażą zachowały charakter rolny), podatnik korzystający z omawianego zwolnienia musi mieć wiedzę w zakresie spełnienia analizowanej przesłanki – tj. braku utraty charakteru rolnego gruntów w związku ze sprzedażą. Brak jakiejkolwiek wiedzy zbywającego grunt rolny o zamiarach nabywcy co do faktycznego sposobu wykorzystywania tego gruntu wprost eliminuje możliwość zastosowania przez zbywającego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy”.Co jednak istotne, sprzedawca powinien analizować wszelkie okoliczności faktyczne dotyczące odpłatnego zbycia na dzień sprzedaży. Nie można bowiem wymagać od podatnika, że również po sprzedaży będzie on na bieżąco śledził oraz monitorował przeznaczenie gruntu, którego nie jest już właścicielem. Sprzedawca gruntów nie ma żadnego wpływu na decyzje co do przeznaczenia gruntu podejmowane przez nabywcę w przyszłości. W konsekwencji zbywca, chcąc skorzystać ze zwolnienia od podatku, ma obowiązek ustalenia zamiaru nabywcy co do sposobu wykorzystywania gruntu będącego przedmiotem transakcji na dzień dokonał sprzedaży gruntów rolnych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie. Nabywcą był jego sąsiad, który prowadzi gospodarstwo rolne. W akcie notarialnym umowy sprzedaży nabywca złożył oświadczenie, że zakupione grunty będzie wykorzystywał w celach rolniczych. Po 5 latach nabywca założył działalność gospodarczą i zmienił przeznaczenie nabytych uprzednio gruntów. W tych okolicznościach sprzedawcy przysługuje zwolnienie przy sprzedaży gruntów rolnych od podatku określonego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o PIT, ponieważ okoliczności faktyczne na dzień sprzedaży wskazywały, że warunki ustawowe zostaną zachowane, a grunt nie utraci charakteru dokonał sprzedaży gruntów rolnych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie. Nabywcą jest spółka z prowadząca działalność gospodarczą i budująca na sąsiednich działkach domki jednorodzinne. W takim przypadku zwolnienie przy sprzedaży gruntów rolnych na gruncie PIT nie przysługuje, ponieważ okoliczności faktyczne istniejące w momencie sprzedaży gruntów wskazują, że mogą one utracić charakter sprzedający grunty rolne przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce ich nabycie, może skorzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o PIT, pod warunkiem że z okoliczności faktycznych istniejących w dniu sprzedaży wynika, iż grunty nie utracą charakteru rolnego, a nabywca ma zamiar prowadzić działalność rolniczą. * Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych, podanych w powyższym formularzu, wyłącznie w celu udzielenia odpowiedzi na wysłana przeze mnie wiadomość. Więcej informacji na temat przetwarzania przez administratora danych osobowych uzyskasz tutaj

jakie dokumenty do sprzedaży działki rolnej